Denemeler 1 : Kiralık Bedenler ve Zihinler (1. Bölüm)

Zaman... Teknolojinin durdurulamaz ilerleyişinin üzerinden birkaç yıl geçmesi. Her yıl çıkan yeni telefonlar, bilgisayarlar ve arabalar artık her gün çıkmaya başlamıştı. İnsanlar alışveriş furyasının içinde kaybolmuş gitmişlerdi. Fakat bu ilerlemeyi avantaj olarak kullananlar da var. 29 yaşındaki bilgisayar mühendisi Fred, 10 yıldır üzerinde çalıştığı zihin ve beden değişimini üniversitedeki öğretmeni profesör Jack Nillman ile tamamlamışlardı. Bu buluş onları yüzyılın belki bin yılın mucitleri olarak tarihe kaydedecekti. Bu yöntem ile bedenlerini ya da zihinlerini geliştirmek isteyen fakat zamanı ya da enerjisi olmayan insanlar zihinlerini ve bedenlerini belli bir ücret karşılığında geliştirebileceklerdi. 

Fred üniversiteden mezun olduktan sonra 2 yıl iş bulamadı. 2 yılın sonunda mahallesine yakın bir caddede bir ofiste büro elemanı olarak çalışmaya başladı. Bir gün patronunun bir yazılım hatasını onarması için onu odasına çağırmasıyla herşey değişti. Fred yazılımı silip tekrar yazdı ve yükledi. Bu hareketi patronunun hoşuna gitti. Patronu Fred'i yeni açılmış fakat hızlı yükselen bir biyo-elektronik şirketine önerdi. Fred 2 hafta sonra orada çalışmaya başladı. Bu şirket Fred'in fikrinden farklı olarak robotlara benzeyen fakat dış vücut olarak yarı mekanik , mantık ve iç organlar olarak biyonik olan yarı insan yarı robotlar yapmaya çalışıyorlardı. 

Biyonik parçalar, bitkisel hayata girmiş ya da kazada ölen genç insanların bedenlerinden elde ediliyordu. Kalp ve beyin gibi çok önemli parçaların, mekanik olarak dışarıdan müdahale edilerek sonsuza kadar yaşatılması planlanıyordu. İşin içinde senatörler ve eski devlet başkanları da vardı. Fikir ciddi bir mali desteğe sahipti fakat bunu başarabilecek ya da en azından başarmaya cüret edecek dehalara sahip değildi. Fred bu dehalardan biriydi. Kendisi mekanik mühendisi değildi fakat organların mekanik parçalarla uyum içinde çalışması için gerekli olan yazılımları yazıyor ve kontrol ediyordu. Şirket 10 aylık bir prototip süresi verdi. 10 ayın sonunda hazırlanan prototip halka sunulacaktı. Hata kabul edilemezdi. 

Maaş ve hayat kalitesi olarak herşey Fred'i memnun ediyordu. Tek sorunu beyninin çok çalışmasıydı. Aylar gün gibi geçiyordu. Fred herşeyin hazır olduğunu düşündüğünde sürenin bitmesine 2 ay kalmıştı. Son kontrolde robot çalıştırıldığında herşey iyi gidiyordu. Beyni ve kalbi 2 yıl önce trafik kazasında bitkisel hayata giren bir gençten alınan biyomekanik robot, herşeyi kusursuz olarak yapıyor ve organları kusursuz olarak çalışıyordu. Fakat kaza anını hatırladığı zaman beyni aşırı yüklenmeye sebep oluyor ve tüm devreler işlevsiz kalıyordu. Fred umutsuzluğa kapılmıştı. Yapamayacığını düşünüyordu. Patrona durumu anlattı. Patron da son 1 hafta içinde olduklarını, yeni bir projeye başlayamayacaklarını söyledi. 

22 NeoNisan 2299. Sunum günü gelmişti. Prototip açılma düğmesine basıldıktan sonra insanların karşısına çıktı. (böylesi üstün bir teknolojide neden açma kapama düğmesi bulunuyordu; çünkü, elekriğin icadından itibaren elektrik ve elektroniğe güven olmadığı için insanoğlu herşeyin kendi kontrolünde olmasını istiyordu.) Prototip gayet rahat ve akıcı yürüyor, konuşuyor, sorulara cevap veriyordu. Patron ve Fred çok gergin bir şekilde onu izliyorlardı. Fred içinden kimsenin kaza hakkında birşey sormaması için dua ediyordu.... Devamı Gelecek...

(Yayının tüm hakları saklıdır. İzinsiz kullanım ve kaynak belirtilmeden yapılan paylaşımlar yasaktır.)